Czasami zastanawiam się, dlaczego ludzie zachwycają się powtarzanym w kółko tym samym rysunkiem. Trzynaście tysięcy twarzy na dwunastu tysiącach płócien. Wszystkie mają oczy, włosy, nosy i brody.
Widzimy takie same na ulicy i krytykujemy.
Zachwycamy się nad niebem, na obrazie, a to, które jest nad nami przeklinamy.
Zachwycamy się obrazami nagich pań, a szczekamy, gdy zobaczymy zbyt szeroki dekolt.
Zachwycamy się diabłami na obrazach, a patrząc w lustro potrafimy się tylko krzywić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz